De titel doet eer aan deze dag want ondanks dat het een uitdrukking is was het ook nog eens werkelijk waar deze editie op 21 april in de Rijnsloot waar Leidsche Rijn D2 onze tegenstander was.
En die waren keurig op tijd ondanks dat de belangrijkste brug verbinding om in het Kromme Rijn gebied te komen vanaf de westkant van Utrecht volledig dicht zat.
Dat moet haast wel een goede aannemer zijn die weggebruikers goed vooraf informeert dus. Toch eens kijken wie dat klusje daar klaart.
Maar terug naar de orde van de dag geen wedstrijden voor ons dus we konden op ons eigen gemak de voorbereidingen treffen en warming up doen zoals we dat graag willen en doen.
De tos, ja, die verloren we uiteraard maar de tegenstander koos de veldzijde dus mochten we toch nog zelf aan de wedstrijd beginnen.
En zo begonnen wij de wedstrijd en dat was gretig waardoor we al vlot op voorsprong kwamen. Echter liet Leidsche Rijn het daarbij niet bij zitten en deed gelijk wat terug door de stand weer gelijk te trekken. In het eerste deel van deze helft was dit het beeld over en weer. Wij scoorde en direct werd de stand weer gelijk getrokken. Uiteraard is dat voor het spelbeeld wel een leuk scenario maar voor de eigen gemoedsrust is het fijner een marge te hebben.
Want in het tweede deel van de eerste helft kwam de klad er een beetje in bij onze meiden waardoor we best vlot tegen een achterstand aanliepen met 4 doelpunten verschil. In de laatste minuten werd dat enigszins bijgetrokken waardoor we de rust ingingen met een te overziene achterstand van 9-11.
Alle hens aan dek dus om die laatste 20 minuten goed door te komen.
Nog eventjes de puntjes op de i en volle bak er tegenaan want alles was nog mogelijk om vandaag met een resultaat van het veld te lopen.
En volle bak gingen onze meiden er ook tegenaan door met elkaar keihard te knokken.
Waar in de eerste helft veel ballen slordig werden verloren ging dat in de tweede helft gelukkig een stuk beter en werd er voor elkaar en met elkaar keihard gewerkt waardoor menigeen de zweetparels op het voorhoofd had staan.
Een aantal mooie aanvallen werden dito afgerond waardoor de eer van de aanval niet teniet werd gedaan.
Aan de andere kant werden er de nodige ballen goed geweerd dus we hadden de juiste flow te pakken.
Zo stonden we in mum van tijd weer gelijk en vervolgens voor en werd het beeld van de eerste helft weer herhaald dat er direct weer een gelijke stand op het bord kwam maar het initiatief was aan Cothense zijde.
Een zwieper net voor tijd deed de gemoederen even tot tranen leiden maar door het doelpunt hadden we onze marge van een doelpunt verschil in ieder geval weer te pakken.
De wedstrijd speelde we vervolgens gecontroleerd uit en met nog een doelpunt erbij vanaf onze zijde kon het niet meer misgaan doordat de marge op twee verschil werd gezet. Bij het laatste fluitsignaal stond er een uiteindelijk verdiende uitslag op het scorebord van 17-15 in ons voordeel en die uitslag was dik verdiend zeker na het getoonde spel in de tweede helft waar letterlijk alles in zat en eveneens zoals de titel betaamt bloed, zweet en ook dus tranen.
Maar de twee punten die bleven in Cothen en dat is uiteraard altijd lekker.
Nu een maandje geen wedstrijden, tussendoor nog wel het fameuze handbalkamp in Vierhouten dus dat gaat ongetwijfeld een dolle boel worden.
25 mei Harderwijk uit waar we onze laatste buitenwedstrijd spelen voor dit seizoen aangezien we onze laatste kunsten dit handbal jaar in de Rijnsloot afronden.
Comments are closed