Vandaag bleek ook weer dat de uitslag van een wedstrijd niet altijd de juiste afspiegeling weergeeft. Dat bleek zowel vanochtend in de heksenketel van de Rijnsloot in Cothen als later in de middag in Rotterdam-Zuid.
Gisteravond was de auteur al even wezen kijken bij de E1 die ook tegen Houten speelden, het bleek dat een aantal talenten van de geelzwarten vandaag ook hun opwachting maakte. De E1 had het goede voorbeeld gegeven hoe de Houtense talenten te waren verslaan.
De uitwedstrijd medio november tegen Houten was een waar spektakel. Toen trokken we op de valreep aan het kortste eind. Ook was toen duidelijk dat Houten over twee enorme talenten beschikte. Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het team van Houten misschien nog wel sterker was, omdat er meerdere uitstekende spelers liepen.
Waar we normaal nog wel eens moeite hebben om op gang te komen, was het vandaag de eerste minuten een groene wervelwind die door de Rijnsloot raasde. Door uitstekend samenspel werd al snel een aantal kansen gecreëerd die ook het netje lieten bollen… waar Danique nog moeite had om de bal tussen de palen te gooien was het Ise die snel achter elkaar de 1-0 en de 2-0 in het hoekje prikte. Niet veel later werd Danique goed vrijgespeeld door Sara en ronde de aanval beheerst af: 3-0. Wat een weelde, maar deze voorsprong zorgde toch voor een prikkel bij de gasten uit Houten… zij kwamen steeds beter in hun spel en kwamen vrij snel terug tot 3-2. De meiden leken ook niet aangedaan door deze aansluitingstreffers van Houten. We gingen door waar we mee begonnen waren, samenspelen, aanvallen en sporadisch ook verdedigen in deze fase van de wedstrijd. Ise vergrootte op dat moment terecht de voorsprong: 4-2. Daarna golfde de wedstrijd op en neer met veel kansen aan beide kanten.. de keepers hadden voortreffelijke reddingen. Het was toch Houten onder leiding van twee grote talenten die de stand voor rust nog omdraaiden naar 4-6. Met wat meer geluk en doelgerichtheid was er echt een andere ruststand op het scorebord gezet..
In de rust hadden we nog een keertje een aantal facetten benoemd waar we op moest letten, maar de eerste tien minuten van de tweede helft was een beetje Ajax van de afgelopen zeven weken. Helemaal niets. We kunnen er niet omheen draaien en dat hoeft ook niet, want het was verreweg de meest matige tien minuten van dit seizoen. Verdedigen deden we goed, alleen niet de tegenstander, maar vooral lucht. We waren overal een stapje te laat en dat was echt enorm zonde. Zeker na zo’n hele goede eerste helft. Houten liep een beetje op zijn PSV’s (zal
later op de middag blijken) uit naar 4-12 en op deze stand ontstond er enige commotie. Sara die eindelijk doeltrof, bleek dit onreglementair te hebben gedaan, alleen was dit niet doorgekomen bij de meiden. Die stonden te wachten tot Houten de afgooi zou gaan doen, maar Houten was wel scherp en liep door naar het doel en maakte de 4-13 in plaats van de 5-12. In de resterende vijf minuten wilden we nog maar één ding zien; samenspelen, vrijlopen en tempo maken zoals we ook in de eerste helft deden… deze opmerking werd in de oortjes geknoopt en de druk op het Houtense doel werd opgevoerd, nadat bijna alle meiden al een keer op doel hadden gegooid was het Danique met een rebound die de bal snoeihard in het doel gooide: 5-13. De meiden geloofden er meer in al was de achterstand onoverbrugbaar, ‘wat als’ klinkt dan altijd. Maar daar kopen we helaas niets voor… Ise zorgde met twee snelle uitvallen voor de 6-13 en 7-13. Het slotakkoord was vandaag voor Danique, die met een goede worp in de korte hoek de eindstand op het scorebord zette.
Er wordt altijd gezegd je bent zo goed als je laatste wedstrijd, maar in dit geval zeggen we gewoon: ‘we zijn zo goed als onze laatste vijf minuten!’ Op basis van het spelbeeld en de kansenverhouding was een gelijke stand echt meer terecht geweest. We hadden Houten een aantal keer goed bij de keel te pakken, maar uiteindelijk was er ook individuele kwaliteit die zorgde dat Houten bleef ademen en ook de langste adem had…
De komende weken zijn we vrij en kunnen we extra trainingsarbeid verrichten om nog doelgerichter te worden en andere ‘patroontjes’ in te slijpen, zodat we op 12 maart aanstaande WeHave uit Weesp mogen verwelkomen.
Het legioen wordt wederom bedankt voor de support!
Was getekend, Simeon!
Comments are closed