De E3 reisde voor de vierde keer dit seizoen af naar Sportpark Galecop aan de Aert van Gerlderhage in Nieuwegein. De vraag wie Aert van Gelder was kon de verslaggever niet meer loslaten. Aert van Gelder was een kunstschilder en leerling van Rembrandt. Een van zijn bekendste werken was ‘Het loflied van Simeon’. En zoals u al weet stond Rembrandt bekend om zijn levendige werk. Het woord ‘levendig’ past eigenlijk ook heel goed bij de wedstrijd van vandaag. Misschien is levendig zelfs nog wat licht uitgedrukt. Daarbij hadden we gezien de flinke pandoering (Belgisch voor pak slaag) tegen Shot ook iets recht te zetten.
De wedstrijddag had alle ingrediënten voor een fantastische wedstrijd, goed weer, een leuke en goede tegenstander en veel publiek. Wederom wil ik Nieuwegein bedanken voor het aanstellen van een zeer goede scheids. Scheidsrechter Stephan, ja wij mochten Stephan zeggen, want dat stond op zijn shirt, leidde de wedstrijd voortreffelijk en legde aan de spelers/speelsters heel goed uit als er een foutje werd gemaakt.
De afgelopen weken hadden we tijdens de trainingen extra aandacht besteed aan het verdedigen. We wilden stoere meiden die kort op de bal zaten en geen angst lieten zien. Dat dit tussen de oren is blijven hangen bleek 40 minuten lang. Ze waren fel, kort aan het dekken en lieten het kaas niet van hun brood eten. De scheids gaf de grens aan en hij liet dan ook veel toe binnen de geldende regels.
Voor iedereen die er niet bij was. Jullie hebben echt een spektakel gemist, het spel golfde op en neer en het was dan ook Nieuwegein die de eerste stoot uitdeelde 1-0. Niet kort daarna werd de stand omgedraaid naar 1-2. Bij beide treffers was Annelieke betrokken. Bij het eerste doelpunt gooide zij de bal tegen de paal, de rebound werd heel precies door Senna weer via de paal binnen gegooid. Bij het tweede doelpunt werd Annelieke aan de linkerkant goed vrijgespeeld en gooide ze met een mooie boogbal het tweede doelpunt van de E3 binnen. Ondertussen ging het spel weer op en neer, waarbij ook duidelijk werd dat we een aantal kilometervreters in het team hadden die onvermoeibaar waren. Daarbij was Noeá ook schier onpasseerbaar. Ze verrichtte enkele uitstekende reddingen. Uiteindelijk was het Ise die na goed samenspel de 1-3 binnen gooide. Dit was tevens de ruststand.
De rust was er weer even om de puntjes op de ‘i’ te zetten, maar de meiden namen de rust na de rust wel heel letterlijk. Nieuwegein schoot uit startblokken en stond binnen no-time weer op 3-3. Eerlijkheid gebied te zeggen dat zij wel twee fantastische doelpunten maakte. De E3 kwam weer beter in de wedstrijd, werd weer feller wat ook weer leidde tot grote kansen. Het was Ise die maar liefst drie keer achter elkaar op de lat gooide, maar zoals wel vaker tijdens wedstrijden. Als je zelf niet scoort dan doet de tegenstander het wel. Nieuwegein liep uit naar 5-3. Als iedereen dacht dat dit het wel zo’n beetje was dan werd iedereen verrast door de laatste 12 minuten. Het was voor de verslaggever ook niet bij te houden en zelfs Rembrandt zou trots zijn op de levendigheid van deze wedstrijd. Naast het goed en georganiseerd verdedigen hebben we afgelopen weken wederom aandacht besteed aan het snelle samenspel en het snel dribbelen na een onderschepping. De snelle onderscheppingen leidde tot de 5-4 (Ise) en de 5-5 (Noeá, die thuis overigens niet meer wist dat ze gescoord had). Maar binnen dertig seconden werd het 6-5 en 6-6 (Ise). Ondertussen werd ook duidelijk dat de vermoeidheid door de intensiteit begon toe te slaan. Nieuwegein maakte door wat onrustig verdedigen van onze kant de 7-6. Vervolgens was het weer Fortissimo-time, door een goed samenspel werd Evi bereikt en die gooide de bal zonder nadenken snoeihard achter de keeper van Nieuwegein (7-7). Dit tot grote vreugde van trainer Michel, die een dansje deed voor Evi. Gelukkig hebben we de foto’s en filmpjes niet meer … de meiden drukten verder door en dit leidde tot een 7-9 voorsprong (Ise 2x). Maar zoals al was geconstateerd liepen de meiden op hun laatste tandvlees en alleen maar achteruit. En als je achteruit gaat lopen is het vragen om problemen. Dit bleek ook het geval, Nieuwegein maakte nog twee doelpunten (9-9). De letters van het toetsenbord zijn bijna weggevaagd door de spanning die weer wordt gevoeld bij het schrijven van dit verslag. Met nog slechts 20 seconden dachten we dat we de buit binnen hadden, na een inworp werd Ise bereikt, die draaide zich goed vrij…. U kent dat beeld van TV, laatste seconden, spanning, het publiek springt op en het publiek van de thuisploeg zakt verder weg in de stoel.. Het zal toch niet, en nee het werd het helaas niet. De keeper ranselde de bal uit het doel. Dit zorgde voor de terechte einduitslag van 9-9.
De wedstrijd van vandaag had alles, jullie hebben ongelooflijk hard gewerkt, goed samengespeeld en het asfalt kapot gelopen. Misschien is dat ook wel de oorzaak van de staat van de velden in Cothen.
Annelieke, Benthe, Eileen, Evi, Ise, Noea, Roos, Rosie en Senna, volgende week gaan we zorgen dat we de punten in eigen huis houden tegen Celeritas (ofwel lichtsnelheid (later meer hierover) Daarna mogen we met veel trots terugkijken op onze eerste meters op een heel veld! We verwachten dan ook weer een grote opkomst van onze trouwe supporters! Dit was het loflied voor de meiden van de E3.
Is getekend: Simeon
Comments are closed