De auteur had er weer veel zin in om de eerste wedstrijd van de E2 bij te wonen. De eerste trainingsweken waren positief bevallen en er zat een stijgende lijn in qua spel. De grote vraag was of deze stijgende lijn ook doorgezet kon worden aan de Aert van Gelderhage in Nieuwegein, inmiddels bekend terrein voor ons.
Sinds dit seizoen heeft de E2 een nieuwe speelster in de geledingen. Lynn heeft gekozen voor rugnummer 12. Voor mensen met verstand van voetbal, is bekend dat nummer 12 ook het nummer van ‘het legioen’ is. En de trouwe fanbase van de dames E2 was ook weer in grote getale aanwezig. Waar ‘het legioen’ in Rotterdam-Zuid vaak wordt verwend was het in Nieuwegein toch echt anders.
Ondanks de vroege voorsprong door Ise was het daarna alleen maar achter Nieuwegein aanlopen. Niet omdat Nieuwegein zo goed was, maar meer door de spanning die er bij de meiden was te zien. Het was vandaag gewoon niet goed genoeg (dat mag soms ook wel gezegd worden). Weinig beleving, veel balverlies, verkeerde keuzes en de echt spirit ontbrak. Ook de trainers zullen kritisch naar zichzelf kijken.
Waar in de voorgaande wedstrijden de scheidsrechters vanuit Nieuwegein uitmuntend waren, was het vandaag wat lastiger. Het is goed dat scheidsrechters worden opgeleid, maar ondanks de begeleiding gebeurde er eigenlijk toch wel te veel (ook zaken die niet door de beugel konden). Het is ook niet om zaken goed te praten, want de meiden hebben niet hun niveau gehaald, maar als ouders van tegenstander ‘nare’ dingen gaan roepen dan zijn we verkeerd bezig.
Het voordeel is dat je altijd in een seizoen een keer tegen een ‘pandoering’ aanloopt en die hebben we nu meteen gehad. Dat scheelt dan weer. Borst vooruit, rug recht en kin omhoog en volgende week mouwen opstropen en de beuk erin tegen Houten.
Ondanks de 15-2 nederlaag was het pluspuntje wel onze tweede goal die door goed samenspel werd geproduceerd. Het was Noeá die deze bal uiteindelijk binnengooide.
Eigenlijk hebben we er nu al teveel woorden aan gewijd. 🙈
Go, Go, Go Fortissimo 🤾🏼♀️
Was getekend, Simeon!
Comments are closed