Na een lange winterstop waren we vorige week al in een gezamenlijk toernooitje met Nieuwegein begonnen aan de tweede seizoenshelft. We sloten het toernooitje goed af en dat lag lekker in het verlengde van de eerste overwinning die de meiden op 17 december 2022 hadden behaald (ook tegen een team van Nieuwegein).
Al meerdere keren had een aantal meiden gevraagd hoe je de naam van de sporthal van Nieuwegein ‘Galecop’ uitsprak. Op zijn Uteregs had het waarschijnlijk geklonken als ‘Gaolecop’. De Engelse variant van Gale Cop kwam ook voorbij, deze was misschien meer passend aangezien het een redelijk stormachtige week was en de staf regelmatig als politieagent moet optreden 😉 …
De echte betekenis is terug te vinden op Wikipedia, hierbij alvast de eerste regels van deze pagina: Het gebied Galecop bestond oorspronkelijk uit woeste grond die in vroegere eeuwen is ontgonnen. De ontginning geschiedde door middel van copes, het naamdeel -cop- herinnert eraan. De ontginning vormde een eigen gerecht, dat in het bezit was van de Domproosdij van Utrecht.
Misschien was de toss al een voorbode voor de rest van de wedstrijd, na een ‘steen-papier-schaar’ battle werd het papier van Sara door midden geknipt… vandaag moesten we het overigens zonder Lynn doen die herstellende was van een zware griep…
We begonnen vandaag zoals we eigenlijk wel vaker begonnen, namelijk alsof we met allerlei dingen bezig waren behalve met handballen. Dit leidde eigenlijk tot een razendsnelle voorsprong voor Nieuwegein: 1-0, 2-0. Tot dat moment ook zeer terecht en een verdiende voorsprong. De meiden kwamen langzaam op stoom en het aantal kansen volgde elkaar op (overigens aan beide kanten). Uiteindelijk was het Ise na goed samenspel die de ‘connection goal’ maakte: 2-1! Het was Nieuwegein die de rug rechtte en eigenlijk kansen bleef creëren, de meiden kwamen er af en toe ook heel goed uit. Aan beide kanten waren de keepers echter in goede doen… na een grote kans van Sara was het Nieuwegein dat uitliep naar 3-1 en 4-1… was het dan weer zo’n middag dat het geluk niet aan onze zijde was?
Na wederom kansen van Roos, Danique en Ise werd Danique onreglementair gestuit en mocht ze aanlopen voor een shoot-out, helaas stond haar vizier net niet op scherp en mikte ze naast het doel.. Nieuwegein bleef rustig en zorgde voor de 5-2! Het is en blijft als liefhebber dan mooi om te zien dat bij Nieuwegein ook enorm veel talent rondloopt… De ruststand werd uiteindelijk bepaald op 5-2: Ise gooide hard binnen na goed voorbereidend werk van Rosie.
In de rust hadden we de welbekende puntjes op de ‘i’ gezet en hadden we het speelplan iets aangescherpt… ondanks dat we direct na rust een doelpunt om onze oren kregen: 6-2, waren de komende tien minuten misschien wel de beste tien minuten die we dit seizoen gespeeld hebben… de ‘gale’ bleef maar waaien richting het doel van Nieuwegein. Kansen volgden elkaar rap op; Roos, Rosie, Evie en Annelieke waren allemaal dichtbij, maar het was uiteindelijk Sara die de 6-3 binnengooide. Niet veel later gooide Ise via de binnenkant van de paal de 6-4 binnen. De meiden bleven in de verdediging goed drukzetten, dit zorgde voor veel onderscheppingen en snelle uitvallen… Sara bracht de spanning terug naar 6-5. Zou het dan toch gebeuren, de ‘remontada’ van het seizoen? Helaas, de scheids, die overigens uitstekend floot, moest fluiten voor de 10-minuten break. Dit zorgde ervoor dat de ‘gale’ ging liggen. In deze break hadden we nogmaals benadrukt dat we moesten blijven spelen zoals we deden en de talenten van Nieuwegein op de huid moesten blijven zitten, maar we waren nog geen 9 seconden verder en de bal lag erin (voor Nieuwegein): 7-5. Over en weer volgden nog kansen, maar wederom maakten de goalies de ballen onschadelijk. Op het eind werd er nog een overtreding gemaakt, waardoor er terecht een shoot-out werd toegewezen aan Nieuwegein. Deze shoot-out werd beheerst afgerond: 8-5. Dit was overigens ook de eindstand.
Het publiek was vandaag de grote winnaar met beide teams die ervoor wilden gaan. Een gelijkspel was wellicht terecht geweest of misschien een heel klein beetje teveel voor de meiden. De auteur bekijkt het dan ook een klein beetje vanuit een groene bril. Als bondscoaches zoek je altijd weer aanknopingspunten om op voort te borduren, niet alleen wat bij de meiden naar voren is gekomen, maar ook wat de tegenstander heeft laten zien.
Volgende week mogen we in onze eigen Rijnsloot aantreden tegen LHV! Op basis van de vorige wedstrijd in Leusden én de tweede helft van vandaag gaan we deze wedstrijd met vertrouwen tegemoet!
Het legioen wordt wederom bedankt voor de massale steun!
Was getekend, Simeon!
Comments are closed