Het was vandaag de laatste wedstrijd van de ‘buitencompetitie’. Aangezien de buitenvelden nog steeds zijn afgekeurd moesten we weer in de Rijnsloot aan de bak en ‘het legioen’ vermaken. Dat ‘het legioen’ vandaag zo vermaakt zou worden, hadden we ook niet verwacht. Dit was ook mede te danken aan Nieuwegein E4, een redelijk gelijkwaardige ploeg. Ook in dit team van Nieuwegein zaten weer een aantal uitstekende spe(e)l(st)ers, dit zegt ook wel veel over hoe goed ze de opleiding in Nieuwegein op orde hebben.
Na de afsluiting bij de grote gele M vorige week in Breukelen werden de pijlen afgelopen trainingsweek weer gericht op deze wedstrijd, vorige week hadden we qua resultaat te weinig. Maar dat maakt sport (in zijn algemeen) ook wel mooi. Misschien was het verlies van de toss al een voorbode voor de wedstrijd, want net als de toss had de wedstrijd ook beide kanten op kunnen vallen.
De eerste minuut van de wedstrijd deed mij een beetje denken aan de WK-finale van 1974. In 1974 speelde het Nederlands Elftal (in oranje zwart) de eerste minuut de bal rond, totdat Johan Cruijff werd neergehaald en Johan Neeskens verwoestend binnenschoot. Nu was het Nieuwegein dat binnen een minuut een paar keer rondspeelde en als een mes door defensie van de E2 sneed. 0-1.
Na de 0-1 had Ise twee kansen om de ‘Einbindungsziel’ te maken, maar tot twee keer toe was de keeper van Nieuwegein de baas. Uiteindelijk was het Lynn die de E2 op gelijke hoogte gooide 1-1. Ondertussen golfde het spel op en neer waarbij zowel Nieuwegein als Fortissimo een behoorlijk aantal kansen kregen. Voor Fortissimo hadden Lynn (3x), Ise (2x) en EIleen de trekker onvoldoende overgehaald om de keeper in verlegenheid te brengen. Uiteindelijk was het Ise die na goed samenspel, dat was vandaag echt stukken beter dan vorige week, de 2-1 binnengooide. Vrijwel direct daarna was er een kans op 3-1 door een vrije bal, maar deze werd onzorgvuldig genomen wat leidde tot een ‘break’ van Nieuwegein. Die werd fantastisch afgerond: 2-2. Voor de neutrale toeschouwer moet het echt een leuke wedstrijd zijn geweest, aangezien naar de 2-2 het spel op en neer golfde. Het was Nieuwegein die iets meer in de wedstrijd kwam en een aantal kansen teniet zag worden gedaan door Noeá. Roos had nog een goede kans, maar helaas! Soms wordt een trainer ook in verlegenheid gebracht, want de 3-2 werd door Evi na goed samenspel binnengegooid en als Evi scoort dan doet de trainer een dansje: moves like Jagger!. Uiteraard ging dat weer vrij soepel. Er is gelukkig geen beeldmateriaal van. Zoals al aangegeven was het Nieuwegein die toch net iets feller en dominanter was, dit leidde tot de 3-3, 3-4 en de 3-5. Tussendoor konden er nog kansen voor Benthe en Lynn worden genoteerd. Bij een volgende aanval van Nieuwegein onderschepte Ise de bal en die rende als een soort Forest Gump over het veld om de 4-5 op het scorebord te zetten. Het slotoffensief van de eerste helft was echt voor Nieuwegein: 4-6.
In de rust werden de neuzen nog even dezelfde kant opgezet en benadrukt dat we meer samen moesten spelen en minder moesten indribbelen. Dit leidde tot de 5-6 en 6-6, beide door Ise. Waarbij moet worden opgemerkt dat de voorbereiding van Rosie bij de 5-6 formidabel was. Na de 6-6 was er tevens nog een grote kans voor Rosie, maar deze werd onschadelijk gemaakt door de goalie van ‘het andere oranje’. En als de trainer dacht dat hij alles had gehad was het onvermijdelijke daar, er moest nog een dansje gedaan worden, want Evi maakte 7-6. Het aanschaffen van het spel ‘just dance’ voor de Nintendo Switch lijkt hiermee ook onvermijdelijk. Maar na de eerste vijf minuten van de rust en kansen over en weer was het Nieuwegein dat de basis legde voor de overwinning. Mede door onrustig spel en veel onnodig balverlies liep Nieuwegein uit naar 7-10. Op dat moment ook dik verdiend, zo eerlijk moeten we zijn. Na de time-out kwamen de groenzwarte dames anders van de bank af. Het telraam kon de kansen van Rosie, Roos, Ise, Annelieke en Lynn amper bijhouden. Uiteindelijk was het Nieuwegein die de knock-out uitdeelde aan Fortissimo: 7-11. Tot slot werd het voor de statistieken nog 8-11. Wederom geen overwinning. Maar wel een wedstrijd om tevreden op terug te kijken.
Het was vandaag ook een bijzondere dag, omdat door de vele talenten die in de E-jeugd rondlopen er gekozen is om een derde E-team in te schrijven voor de competitie. Dit betekent dat de E2 vandaag de laatste wedstrijd in de huidige samenstelling heeft gespeeld. De trainers zijn enorm trots op hoe de meiden zich ook vandaag weer geweerd hebben. Komende week zullen we ook als team op gepaste wijze afsluiten met elkaar. .
Wederom vanaf de kant van de auteur, ‘het legioen’ bedankt voor jullie onvoorwaardelijke steun!
Was getekend, Simeon!
Comments are closed