Yes we mochten weer op pad ondanks dat de zomervakantie altijd een fijne periode is om weer op krachten te komen begon het bij eenieder wel weer te kriebelen om wedstrijden te kunnen spelen.
Deze editie mochten wij afreizen naar Utreg me statsie waar de jongens van Leidsche Rijn D1 onze tegenstander was.
Op de snelweg uiteraard nog even op de ring naar rechts gekeken waar de trots van de stad uit de steigers is en weer fier over de stad uitkijkt. Deze schrijver (toevallig ook geboren in de mooiste stad van het land) snapt wel dat Rijk de Gooijer en Herman Berkien over de grootste kerktoren van het land liedjes hebben geschreven.
Maar vandaag hadden wij uiteraard de taak om de trots van de Kromme Rijnstreek te vertegenwoordigen ipv de Dom voor Utrecht.
Op het asfalt in de Vinex wijk waar het altijd lastig op spelen is en waar we helaas ook uiteindelijk vandaag niet ongehavend naar huis konden. Het blijft linke soep dat zwarte goud.
Maar op naar de wedstrijd op een half bewolkte zonnige dag en niet al te warm
was het perfect weer om een leuke pot neer te zetten. Vandaag voor de eerste keer voor het echie met de nieuwe samenstelling dus er zal het nodige nog afgetast moeten worden maar de najaarscompetitie is daar uitermate voor geschikt om een goede voorbereiding te vormen voor het zaalseizoen.
De tos die wonnen we dus hopelijk was dat een voorteken voor de rest van de wedstrijd. De eerste aanval waren we echter niet trefzeker en de Utregse jochies wel dus we kwamen al direct op achterstand.
Dat konden de Cothense meiden even niet waarderen dus er werd daarna direct uit een ander vaatje getapt. En hoe want het vervolg van de eerste 10 minuten lieten we de kaas niet meer van het brood eten en werd het denkbeeldige mes tussen de tanden gezet.
Mooi acties goed samenspel was het gevolg en stonden we verdiend na de eerste time out op een minimale voorsprong van twee doelpunten verschil.
U leest het trouwens goed die time out, vanaf dit seizoen is er door het NHV besloten ook bij de D leeftijd een time out in te voeren.
Het tweede deel van de eerste helft was helaas niet om over naar huis te schrijven en verloren we de grip op de wedstrijd. De scherpte ontbrak er even aan en dat zagen we terug in de stand.
De voorsprong werd uit handen gegeven en bij het rustsignaal stonden we met 11-10 achter.
De scherpte die we in het eerste deel hadden moest dus terugkomen bij de Cothense formatie.
Aan het begin van de tweede helft herpakte we die scherpte ook gelukkig snel weer op en gingen we weer ons spel spelen zoals het begin maar met nog een schepje daar bovenop.
Wederom werden er mooie aanvallen opgezet, slinkse ballen naar elkaar over gegooid die keurig werden afgerond.
De swung zat er dus goed in en dat resulteerde uiteindelijk ook dat we weer op voorsprong kwamen en dit ook met alle kracht die we hadden verdedigde.
Mooi om te zien dat onze meiden totaal niet bang te zijn om het fysieke deel uit de weg te gaan.
Aan het eind van het derde deel van de wedstrijd een klein ongevalletje met een schaafwond tot gevolg maar met goede verzorging die aan de kant stond werd onze speelster snel en vakkundig opgelapt.
Bij de tweede time out stonden we weer op een minimale voorsprong maar niets anders dan lof voor onze meiden hoe ze zich hadden herpakt. De laatste 10 minuten moest dus nog even alles gegeven worden om de zege mee naar Cothen te nemen.
We lieten ons niet meer van de wijs brengen en speelde de wedstrijd goed uit door in ons eigen spel te blijven uiteindelijk stond er een meer dan verdiende 13-17 op het scorebord en dat voor een eerste wedstrijd na een lange tijd chapeau.
Zo konden we met opgeheven hoofd dus de Domstad weer verlaten en uiteraard de trots op de ring maar nu aan de linkerzijde saluten.
Top gespeeld vandaag meiden, goed jullie vrouwtje gestaan tegen de jongens er stonden twee trotse coaches aan de kant van het veld en rondom het veld onder andere trotse ouders, opa’s en oma’s.
Comments are closed